Moim zdaniem, tę książkę można polecić jako lekturę do czytania szczególnie w klasach 5-7. Jest to cudownie straszna opowieść o rodzinie i skomplikowanych relacjach pomiędzy siostrami Fioną i Arden. Szczególnie gniew i zranione uczucia Fiony z powodu wszystkich zmian w jej życiu są dobrze opisane. Przeprowadzając się do nowego miasta, aby jej starsza siostra Arden mogła uczęszczać na liczne treningi jazdy na łyżwach, Fiona jest zdenerwowana. Bardzo tęskni za swoją dawną sypialnią, przyjaciółmi i cóż, wszystkim innym. Dorośli czyli jej rodzice również próbują przyzwyczaić się do swoich wyzwań czyli nowego miasta i nowej pracy. Z trudnościami, ale udaje się im odnaleźć swoje miejsce. Niestety ich córka gubi się w tym zamieszaniu. Na dodatek Fiona i Arden nie potrafią przestać się kłócić. Żadna z nich nie jest zadowolona z rosnącego między nimi dystansu.
Jest jeszcze coś, co wyróżnia tę opowieść spośród innych tytułów. Podziękowania dla bibliotekarzy, które autorka zamieściła zarówno w dedykacji , jak i posłowiu książki. Motyw biblioteki pojawia się w książce jako niesamowicie magiczne miejsce.
Moim zdaniem, autorka miała świetny pomysł na fabułę i na dodatek fantastycznie go zrealizowała.. Budowanie pełnej napięcia historii jest fenomenalne i na pewno spodoba się młodym czytelnikom. Natomiast rodzice będą mogli przyjrzeć się konsekwencjom swoich nieobecności w ważnych dla dzieci momentach.
Ta lekko przerażająca historia może się podobać nastolatkom, szczególnie, że można skończyć ją czytać w jeden dzień.
Polecam na wspólne, rodzinne czytanie.
Dziękuję Wydawnictwu Literackiemu za egzemplarz recenzencki.
